آلوچه خانوم

 






Saturday, July 30, 2011

ما ماه عسل نرفتیم. هیچ وقت نرفتیم. راستش حافظه خوبی برای حفظ چه شد چه نشد زندگی ندارم هیچ وقت. برای خاطره‌های بد بیشتر ندارم و راستش چه بهتر. اما انگار هیچ وقت سفر دوتایی نرفتیم. اولین بار همین چند سال پیش بود که با پسرک سه‌تایی رفتیم سفر. همیشه چیزی بود که نمی‌گذاشت. پول نداشتیم. وقت نداشتیم. ماشین نداشتیم. جایی نداشتیم. اما کنار همه‌ی این بهانه ها چیزی بود. چیز مهمی. من از تنهایی فراری بودم و این فرق بزرگ ما بود. هر چه او گوشه‌ی امنی و خلوت دنجی می خواست من اهل برو بیا بودم و شلوغی. همیشه راه که می افتادیم به سفر، یار غاری و کس و کاری و رفیق دسته دیزی همراهی پیدا می شد و پیدا می‌کردم که خوش تر بگذرد.

ما کنار همه‌ی با هم و مثل هم بودن فرق هایی داشتیم که حتماً داشتیم. آن قدر گرفتار روزگار و زندگی شدیم و بودیم و آن قدر سرگرم جنگیدن و نشکستن که یادمان رفت پاییدن فرق‌های‌مان. بر که می‌گردم به عقب، نه، بر که می‌گردم به عقب تر می‌بینم که من تاخته ام و او آمده. من چرخیده‌ام و او تحمل کرده و من ندیده‌ام. حتی تحمل کردنش را ندیده‌ام. آن قدر بزرگ شده‌ام که بفهمم این‌ها را دیگر و آن قدر گذشته که جبرانش نمی توانم بکنم دیگر. دیدن و حس کردنش هم کم خجالت ندارد. چه برسد به این جا نوشتنش.

رفیق من خسته است. گاهی خیال می کنم بریده است. تحملش کم شده. حتی می شود گفت بی‌تحمل شده. می‌گردم دنبال آدمی که می‌شناختم و گاهی غریبگی پیدا می‌کنم گوشه کنار زندگی. حرف می‌زنیم. بحث می‌کنیم. می‌جنگیم. پیله می‌کند به چیزهایی که روزی می‌شد بخندیم به شنیدن‌شان. تند می شوم به حرف‌هایی که می‌شد ساعت ها برای‌شان مضمون شوخی کوک کنم. به هر دری می زنم که زندگی را نگه دارم توی بغلم. حرف می زنم. کوتاه می‌آیم. کوتاه نمی‌آیم. می‌جنگم. نمی‌جنگم. سفسطه می‌کنم. سکوت می‌کنم. قهر و آشتی می‌کنم تا تو را در بیاورم از این پیله بی‌طاقتی و کم رمقی. اما من ... هر چه می‌خواهم باور نکنم، آخرش رسیده‌ام به این که سر نخ این بی‌طاقتی تو، آن همه تحمل بود که من ندیدم. همین بود که ما ماه عسل نرفتیم و سفر تنهایی نرفتیم و من نفهمیدم باید می‌رفتیم. چاره تو برای نفهمیدن من تحمل بود و علاج من برای نفهمیدن من ندیدن. من نفهمیدنم را نفهمیدم که پی چاره‌اش باشم. پوستش را شاید دیدم و عمقش را حتماً ندیدم. خیلی گذشت تا تحمل تو تمام شود و بیشتر گذشت که نفهمیدن من تمام شود. فقط ای کاش این کمتر می‌گذشت از آن.

ما به خانه‌ی خودمان می رویم آخر این هفته. دارد می‌شود بیست سال که من را می‌شناسد و من آخر این هفته می‌برمش به خانه‌اش که کوچک است و می دانم باب دلش نیست و شک نکنید نمی گوید. فکر می‌کنم که همین امسال چند بار گفته‌ام بی‌تحمل است و کم طاقت شده. به او که هم‌چنان هر چه هست را می بیند و هر چه نیست را نمی گوید و لبخند زدن و بوسیدن را فراموش نمی کند. من هم‌چنان تهش فقط همین قدر می‌فهمم که ما نرفته ایم ماه عسل. این‌ها را توی هیچ کتاب مستطاب آلوچه خانومی ننوشته.

این را فقط نوشتم برای تو که خودت را اگر یادت رفته بدانی که می دانم تقصیر من است. این را فقط برای این نوشتم این جا که این صفحه یادش بماند صاحبش خیلی بیشتر از این‌ها که من هستم و دارم و بودم می ارزد و می ارزید. همین.

 فرجام | 9:42 PM 








Wednesday, July 27, 2011

می‌گویند خاک آدم را پاگیر می‌کند, راست می‌گویند انگاری . خاک مرطوب , خاکی که می پائی‌اش تا سرسبز بماند . جلوی چشمت جوانه می‌زند, جلوی چشم‌ت برگ می‌ریزد .

از توی خانه سه تا پله که پایین بروی دو وجب حیاط است که یک وجب و نیم‌ش باغچه است . اولین بار بوی یک کپه بوته‌ی نامنظم در هم گوریده‌ی گوجه‌فرنگی‌اش دل‌م را برد . دست کشیدم به برگ‌هایش , دستم را بو کردم . پرت شدم به خیلی پیش‌تر . دل‌ام خواست آن جا زندگی کنم. هفته‌ی دیگر که بیاید می‌شود سه سال تمام .
نه محبوب ‌ترین سه سال زندگی‌ام که سخت‌ترین‌شان بود. اما این دو وجب همه چیز را آسان‌تر می‌کرد انگاری. هرکه می‌آمد با تعجب در کشویی را باز می‌کرد و سرک می‌کشید , آپارتمان نشینی آن هم در مجتمع و داشتن حیاط مستقل نوبر است خب . تا به چشم خودشان نمی‌دیدند باور نمی‌کردند .

گاهی غروب روز تعطیل با هم‌خانه می‌نشستیم روی پله انگار هیچ‌کسی از پشت پرده‌ها نگاه‌مان نمی‌کند, لیوان‌هایمان را می‌زدیم به هم! بی خیال دنیا ... یک بار زیر انداز انداختیم ناهار روز تعطیل را همان‌جا خوردیم صدای خنده‌های باربدک هفت تا خانه آن طرف تر می‌رفت همان تابستانی که استخر بادی بزرگ‌ش را پر کرده بود و صبح به صبح آب‌تنی می‌کرد. گربه‌ها آنقدر رفتند و آمدند پنجول کشیدند تا طبقه طبقه دیواره‌ی استخر پنجر شد ... سال بعدش یک شبی شمع روشن کردم گذاشتم روی دیوار, همسایه‌ی روبرویی هم شمع روشن کرد گذاشت روی بالکن ... یک غروب وسط باد و رعد و برق به سرم زد با قیچی باغبانی رفتم همه‌ی گل‌ها را چیدم, دسته دسته کردم, آن شب گل‌ها مهمان چند خانه بودند ... صبح عیدی هم بود که با رفقایی که همسایه هم بودیم آن وقت, به نوبت رو به دوربین خندیده‌ایم, گل‌های زرد باغچه, همان‌هایی که خبرِ آمدن بهار را می‌آورند, سرهفت سین هردوتایمان بود , نمی‌دانستیم چه سال سیاهی را شروع کرده‌ایم و شب‌هایی در راه‌اند که او فریاد می‌زند و ما هم‌صدا می‌شویم... یک شب هم بود بی صدا رفتم کف حیاط دراز کشیدم تلفن زدم به رفیقی که حالا دیگر بیشتر اوقات هشت ساعت و نیم اختلاف زمانی نداریم... یک وقتی بود باد "قاصدک" ‌می‌آورد و من منتظرم آن روز خوب برسد و باز بیاوردش ... یک شبی هم همین اواخر, عطر بهار"نارنج" را با نفس‌های عمیق فرستادیم توی ریه و آن چند ساعتِ خوب را به خاطر سپردیم ... یک روزی هم بود که مستاصل نشستم گوشه‌ی حیاط, ناباورانه دور و برم را نگاه می‌کردم که مگر می‌شود؟! همین چند ساعت پیش این‌جا بود! آن‌جا آتش درست کرد , روی آن پله نشست. لیوان‌هایمان هنوز همان گوشه بود و آن دوتا ته‌سیگارِ برگ, بغض‌م بی‌امان ترکید که چه کار کردی با خودت؟ کجا رفتی پسر!؟

می‌گویند خانه باید یک گوشه‌ی دنج داشته باشد , یک کنج امن ! این خانه داشت , همین حیاط دو وجبی که یک وجب و نیم‌ش باغچه بود دنج‌ترین گوشه‌ای بود که بالاخره در یک خانه پیدا کردم . همیشه آتش‌اش به راه بود و هیچ‌وقت از رفقا خالی نشد. حالا دانه دانه تماس می‌گیرند که کی ‌بیایند کمک برای جمع کردن و تکه تکه بردن وسائل ! می‌دانم دل‌شان برای این‌جا تنگ می‌شود, می‌خواهند بیایند آخرین سیگارشان را آتش بزنند روی پله بنشینند به صدای شب گوش کنند. من هم دل‌م از همین حالا تنگ است , اما ذهنم مشغول است. در خیالم خانه‌ی جدید را می‌چینم . گاهی اندازه است و همه‌ چیز جا می‌شود , گاهی یک چیزی می‌ماند روی دستم نمی‌دانم کجا بگذارم‌ش . چشم‌هایم را می‌بندم به خانه‌ی چیده شده فکر می‌کنم دنبال گوشه‌ی دنج‌اش می‌گردم ... می‌دانم بالاخره پیدایش می‌کنم .

 AnnA | 9:03 AM 












فید برای افزودن به ریدر


آلوچه‌خانوم روی وردپرس برای روز مبادا


عکس‌بازی


کتاب آلوچه‌خانوم


فرجام




آرشیو

October 2002
November 2002
December 2002
January 2003
February 2003
March 2003
April 2003
May 2003
June 2003
July 2003
August 2003
September 2003
October 2003
November 2003
December 2003
January 2004
February 2004
March 2004
April 2004
May 2004
June 2004
July 2004
August 2004
September 2004
October 2004
November 2004
December 2004
January 2005
February 2005
March 2005
April 2005
May 2005
June 2005
July 2005
August 2005
September 2005
October 2005
November 2005
December 2005
January 2006
February 2006
March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
September 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
April 2009
May 2009
June 2009
July 2009
August 20009
September 2009
October 2009
November 2009
December 2009
January 2010
February 2010
March 2010
April 2010
May 2010
June 2010
July 2010
August 2010
September 2010
October 2010
November 2010
December 2010
January 2011
February 2011
March 2011
April 2011
May 2011
June 2011
July 2011
August 20011
September 2011
October 2011
November 2011
December 2011
January 2012
February 2012
March 2012
April 2012
May 2012
June 2012
July 2012
August 20012
September 2012
October 2012
November 2012
December 2012
January 2013
February 2013
March 2013
April 2013
May 2013
June 2013
July 2013
August 2013
September 2013
October 2013
November 2013
December 2013
January 2014
February 2014
March 2014
April 2014
May 2014
June 2014
July 2014
August 2014
September 2014
October 2014
November 2014
December 2014
January 2015
February 2015
March 2015
April 2015
May 2015
June 2015
July 2015
August 2015
September 2015
October 2015
November 2015
December 2015
January 2016
February 2016
March 2016
April 2016
May 2016
June 2016
July 2016
August 2016
September 2016
October 2016
November 2016
December 2016
January 2017
February 2017
March 2017
April 2017
May 2017
June 2017
July 2017
August 2017
September 2017
October 2017
November 2017
December 2017
January 2018
February 2018
March 2018
April 2018
May 2018
June 2018
July 2018
August 2018
September 2018
October 2018
November 2018
December 2018
January 2019
February 2019
March 2019
April 2019
May 2019
June 2019
July 2019
August 2019
September 2019
October 2019
November 2019
December 2010
January 2020
February 2020
March 2020
April 2020
May 2020
June 2020
July 2020
August 2020
September 2020
October 2020
November 2020
December 2020
January 2021
February 2021
March 2021
April 2021
May 2021
June 2021
July 2021
August 2021
September 2021
October 2021
November 2021
December 2021
January 2022
February 2022
March 2022
April 2022
May 2022
June 2022




Subscribe to
Posts [Atom]






This page is powered by Blogger. Isn't yours?