|
Saturday, March 29, 2003
عيد ديدنی , آقا جان بر دو نوع است : نوع اول چکشی است که احتمالا همه بلديد : ميرويد و در عرض 10 دقيقه عيد را تبريک گفته , حال صاحبخانه را پرسيده و تا سر حد مرگ آجيل و شيرينی و ميوه مصرف ميکنيد و عيدی را ميگيريد و بلافاصله به سراغ هدف بعدی ميرويد . اما نوع دوم يا فرسايشی را خود من هم چند سال است که در خانواده آلوچه خانوم اينها ياد گرفته ام . در عيد ديدنی فرسايشی , شما نزديکان درجه اول خانواده که شامل 5 کانون گرم خانوادگی هستيد روز اول دستجمعی به منزل بزرگترين عضو خانواده ميرويد و ضمن صرف ناهار در کنار هم , به شام هم دعوت ميشويد که همه سريعا ميپذيريد و خلاصه روز اول را با هم سر ميکنيد . موقع خداحافظی توسط خانواده دوم برای ناهار متصل به شام فردا دعوت ميشويد و بلافاصله همه ميپذيريد و ... اين داستان تا روز Nام عيد ( N = تعداد کانون های گرم خانواده ) ادامه ميابد و در انتها از ديدن اين همه قيافه تکراری و اين همه تنوع و خوشگذرانی احساس مسرت و شادی فراوان ميکنيد . عيد شما مبارک . راستی شما نظر بدين که با عيد ديدنی چکشی حال ميکنيد يا فرسايشی ؟
|
|