|
Thursday, March 13, 2003
شهرک محل سکونت ما تا همين پيش پای شما بيابان خدا بوده و بر طبق نقشه ای خارق العاده بين هر دو بلوک ساختمان به اندازه يک زمين فوتبال فضای باير باقی گذاشته شده و فقر سبزينگی بسيار محسوس است . فلذا هر سال برای رفع اين معضل از ابتدای بهمن ماه حفر چاله و چوله در سطح انبوه وبا نيت کاشت نهال در شهرک آغاز ميشد و چون " الاعمال بالنيات " , قضيه به همين مرحله هم ختم ميشد . و اينچنين است که ما در اطراف خانه بجای درخت , چاله 1 ساله , 2 ساله و 3 ساله داريم ( چاله 4 ساله بدليل پر شدن بمرور زمان ديگر چاله محسوب نميشود) . اما امسال بالاخره اين دور باطل شکست و مسئولين محترم با يک نوآوری پوز ما را زدند . فکرش را بکنيد که صبح با صدای يک ماشين ديزلی از خواب بيدار بشويد و ببينيد که يک تراکتور مشغول شخم زدن دورتادور آپارتمان محل سکونت شما و همسايگان عزيز است ! خلاصه که در صورت کاشت سريع گندم يا هويج , خانه ما محل بسيار مناسبی جهت برقراری مراسم 13 بدر خواهد شد . توليد اين همه سوژه طنز معرکه نيست ؟ باز بريد سفارت کانادا فرم پر کنيد . کجا بريم اينقدر بخنديم بابا ؟ تازه چند روز پيش شنيدم يکی از دوستانم که مسئول بخش کامپيوتر يکی از اين مراکز در حال محاکمه است به اتهام " خروج دستگاههای رايانه موسسه با هدف از بين بردن اطلاعات " احضار شده . احتمالا قراره بپرسن اطلاعات هارد رو تو کدوم سطل آشغال خالی کرده .
|
|