آلوچه خانوم

Sunday, July 22, 2007

مثل سگ دارم پاچه می گیرم. دلیلش گفتن داره؟ میری جایی رو می بینی که میشه اسمش رو گذاشت خونه. به روی خودت نمیاری یک اتاق خواب برای سه نفر یه کمی کمه. به روی خودت نمیاری که آقا و خانومی که دارن بر و بر براندازت می کنن قراره احتمالاً به اندازه حقوق ماهیانه شون ازت اجاره بگیرن برای این چند وجب. به روی خودت نمیاری که تو جرمت این بوده که پدرت به جای تو حواسش به بچه های مردم بوده. پس تو هیچی نیستی. یه زیر صفر که ده سال کشیده تا شده صفر. به روی خودت نمیاری. نگاهت می کنن و سوال می کنن. رسماً بازجوییه. شما شاغلین؟ ( باید بگم نه؟) خانومتون؟ بچه هم دارین؟ ( یادم نبود برسم خدمتشون رخصت بگیرم) ببخشید میپرسیم بچه تون دختره دیگه؟( نه دیگه!) خوب خانوم نظر شما چیه؟ من باید فکر کنم. فردا خبرتون می کنیم.... خیلی زور زدم نگم بوق علی! من واسه زن گرفتنم این جوری سین جیم نشدم. یه کم دیگه پیش می رفتیم بعید نبود امتحان کشیدن سیفون و باز کردن پنجره هم بدیم. این تحقیرها رو یادم نمی ره. یادم نمی ره. این نتیجه نوشتنه. نتیجه کاسبی نکردنه. نتیجه پول رو پول نیاوردنه. که بچه های مردم ماه به ماه صفاکنن با نوشته هات بابای باربد! که خواننده های وبلاگت حال کنن از قلمت زیبات و ندونن تو 10 ساله قلم دستت نمی گیری و اسلحه ات همین کیبرده که اسپیسش خط به خط سکته میزنه بابای باربد! نتیجه اینه که بشینی ترانه بنویسی و همه به به و چه چه کنن بابای باربد. که به حرمت آقایان خواننده سگ و گربه که نوشته هات دستشونه ترانه ها تو حتی این جا هم نمی ذاری بابای باربد. ولی هیچ کس تکلیف تو معلوم نمی کنه که بالاخره این 4 خط رو می خواد یا نمی خواد بابای باربد. ترانه بهت چی داد بابای باربد؟ پول که نخواستی، اسم که نداشتی، حرمت هم که برنداشتی آقای بابای باربد. حالا باید بری سر کاری که بتونی باهاش زندگی کنی. مثل آدم. مثل آدم یعنی پول خوب بابای باربد. مثل آدم شرطش اینه که هفته ای یک باربچه تو ببینی بابای باربد. هفته ای یک بار. خسته نباشی بابای باربد.
وسط این کابوس آناهیتا داد میزنه فرجام بیا! مریم!... مریم، مریم 2 ماهه اونور دنیا خوابیده روی تخت بیمارستان تا بچه گرم به گرم وزن بگیره. که مبادا باز این قصه نیمه کاره کابوس بشه. مریم چی؟ ایمیل زده. ایمیل زده یعنی خونه است. یعنی چی که خونه است؟ ایمیل رو باز میکنه. یه خطه با چهار تا عکس." از طرف خوش بخت ترین بابای دنیا به عمو، خاله و باربد گل!" امید من بابا شده، مریم مادر شده. کسی اومده که احتمالاً فقط به من میگه عمو. آره دارم عین الاغ اشک می ریزم. دارم برای نیم وجبی فسقلی که پدرمون رو و بیشتر از همه بابای مامانشو در آورد تا بیاد مثل خر گریه می کنم. من عمو شدم. پس جناب دنیا. گور پدر پدر سگت! بچرخ تا بچرخیم. نمی فهمی عمو شدن چقدر زور آدمو زیاد می کنه.

آلوچه خانوم / خاله آناهیتا :... منتظری و منتظر ... دعا میکنی دعا میکنی دعا میکنی ... می ترسی جرات نمیکنی بگی چقدر می ترسی ... وقتی می شنوی هر لحظه ممکنه دنیا بیاد ممکنه خیلی زودتر از موعد دنیا بیاد و اصلا معلوم نیست که اوضاع چطوری می تونه باشه بند دلت پاره می شه ! ... از خیلی ها دوری ولی هیچوقت هیچ دوری ای اینجوری اعصابتو به هم نریخته ... که بی مصرفی و الان که باید , نیستی کنار شون ... اونقدر که جرات نمکنی سوال کنی اسمشو چی می ذارین ؟ تمام این چند ماه پر استرس رو از جلوی قفسه کتابفروشی گذشتی و با خودت گفتی حداقل کتا ب که میتونم بفرستم ... یا حتی یک کارت ... کلاف های کاموا رو گذاشتی جلوت سر انداختی که چیزی کوچولو ببافی و بفرستی... ترسیدی و شکافتی چون می دونستی اگه ببافی نمی تونی جلوی وسوسه فرستادنش مقاومت کنی ... فقط منتظر موندی ... ترسیدی از کابوسی که یقه خودت رو گرفته بود که نکنه اینها روزی خاطره ماراتنی نفس گیر و نا تمام باشند ... اما حالا اون پرنسس به دنیا اومده ... باورت میشه ؟!! خودش با پاهای خودش اومده ... من خاله شدم . بالاخره خاله شدم ... حتی اسمشو نمی دونیم گفتم که نپرسیدیم ! ... عکسی دارم امشب که تا صبح ولم نمی کنه میدونم ... عکسهای اولین لحظات تولد نی نی باغ شبدر .... مبارکه ! مبارکه ! خیلی مبارکه !

فرجام | 1:06 AM

Comments: Post a Comment