آلوچه خانوم

Friday, November 16, 2007

1-دوست عزیز و با انصاف و با هوش:
وقتی به خودت حق می دهی بابت نوشته یک وبلاگ، یعنی یک صفحه شخصی و خصوصی که از قضای روزگار چند نفری هم خواننده دارد نهیب بزنی و مهار بزنی که چنین کن و چنان مکن، فکر نمی کنی اگر چیزی را خواندی و نفهمیدی، لزومی حتماً ندارد راهکار و دستورالعمل صادر کنی؟ این همه نوشته به تعداد گوینده لاالله الاالله که هر روز از حال خوب و بد و دل پیچه و و هم خوابگی و عشق و تنفرشان برای یکی دونفر می نویسند را می خوانی و نمی دانی حرف حسابشان چیست و دم نمی زنی. چطور تشخیص می دهی طرف صحبت من آلوچه خانوم است و برایش راه حل روانشناسی تجویز می کنی؟ من هم مثل همه وبلاگ نویس ها حرف شخصی دارم با آدمهایی خاص که شاید حتی سالی یک بار هم این صفحه را نمی بینند. فرض کن درد دل می کنم با خودم. واقعاً مطمئنی حرفم را فهمیده ای که برایش حکم هم صادر می کنی؟ اگر لازم است حرفی را که تو نمی فهمی من بابتش خفه شوم و اینجا ننویسم بگو که ننویسم و بگو لطفاً که کجا بنویسم. خیلی دور است شکرآب من و آلوچه خانوم را کسی ببیند و بفهمد عزیز من. مخاطب دلتنگی های من آناهیتا نیست. این را به عنوان درس اول داشته باش تا برسیم به بعدش. اگر اسم نمی برم و آدرس نمی دهم می خواهم خیر سرم آبرو داری کنم برای کسانی که دوست داشته ام و دارم و باور کن اگر بخواهم طوری بنویسم که کسی نفهمد واقعاً آن وقت کسی شاید نفهمد، حتی خودم. این یعنی که دارم خیلی زور می زنم که فهمیدنی بنویسم این جور وقتها.
2-تولدت مبارک صنم نازنینم. روی قول سال آینده ات حساب می کنم حسابی.
3-خاله ام را رسماً قر زده اند. ناز نفست مردی که شبیه بارانی. شاه ماهی به تورت افتاده.
4-بعضی وقتها حادثه ای زمان می برد تا زهرش را بریزد. جوان بروجردی که پنجاه و چند سال پیش جوانمرگ شد فکرش را هم نمی کرد دلیل فاصله ای باشد بین مادر و پسری. پسر جوان ملایری که پنجاه سال پیش از خانه پدرش طرد شد نمی دانست با پسرش تقاص این روزها را می دهد و می گیرد. پدر و مادر خودم را می گویم . دوباره قصه ساز نکنید. این روزها روزهای سختی است برایم. به همه شمایی که به سیخم می کشید و درس یادم می دهید که قدرشان را بدانم فقط می گویم. فارغ از همه خیمه شب بازی های این روزها فقط بدانید روی زمین کسی را پیدا نمی کنید که بیش از من دوستشان داشته باشد. حتی با همه این دلگیری که نمی توانم هنوز پنهانش کنم. اگر باز هم می خواهید مجری اخلاق در خانواده باشید بی آنکه نام پدر و مادرم را بدانید، فقط تکرار می کنم که اینجا یک دفترچه خاطرات مجازی است که کسی مجبور به خواندنش نیست. بگذارید و بگذرید.گاهی جواب می دهد.
5-ضمناً تولدم مبارک. یک روز بعد صنم نوبت من است هر سال. برای خودم دارم هدیه می سازم. یک فروند سی دی با عنوان " ترانه های ایرج جنتی عطایی" با صدای داریوش و ابی و گوگوش و عارف و بیژن مرتضوی و شکیلا و افشین و ... . مجموعه بی نظری دارد می شود. اگر کسی دوست دارد خبرم کند برایش می فرستم. البته که خانم لیلی خانم را خودم عقلم رسیده یک نسخه برایشان کنار بگذارم. اگر زنده ماندم ترانه های اردلان را هم اضافه می کنم. کمی کار سختی است جمع کردنشان کنار هم. اما شیرین است. راستی اگر خواستید و حوصله داشتید به جای تولدت مبارک لطف کنید و نظرتان را در مورد من، آقای همخانه یا همان فرجام بی رودربایستی بگویید. به شدت احتیاجش دارم. خداحافظ تا چند روز دیگر.

فرجام | 12:22 AM

Comments: Post a Comment