یک وقتی بعدترها برای بچههایی که این روزها را ندیدند , برایِ بچههای روزایی که در راهاند , بچههایی که آرزو میکنم باورشان نشود که همچین روزگاری هم وجود داشته , تعریف میکنیم که یک وقتی هم بود - تاکید میکنیم "شاید باورتون نشه " - وزیری که انگاری فکر میکرد صندلی وزارتش ابدیست خانهی سینما را منحل کرد , تنها دوازده روز بعد سینمای ایران بزرگترین افتخارش را تا آن تاریخ کسب کرد . برایشان از آن لحظه تعریف میکنیم که چطور قلبمان توی سینه میکوبید . برایشان از راز ماندگاری هنر و هنرمند خواهیم گفت و حکمهای وزارت که امضای پایشان تنها چهار سال دوام دارد
آقای فرهادی متشکریم ... اهالی خانهی سینما , مبارکتان ... مبارکمان باشد