.
پسرم ۵ روز دیگه ۱۶ ساله میشی، ۱۶ تا ۳۶۵ روز احتمالن ۴ تاش ۳۶۶ روز بودن به اضافه ۲۶۸ روز توی دلم و چیزی نزدیک یک سال آرزوی نشستنت توی دلم, روز قبل از اومدنت شیرین عبادی جایزه نوبل صلح گرفت، کامکارها تو مراسم اجرا داشتن، دنیا یه طور دیگه بود و من مطمئن بودم هر چیش از دست بره دست کم با تعاریف متعارف، خانواده خواهی داشت که از نیمه ده سالگی نداری عزیزم. روزی که دنیا اومدی صدام فراری بود ، امریکا توی عراق بود، خاتمی رئیس جمهور و ما مشغول مشق الفبای جامعهی مدنی. اولین اسکاری که تو بودی شهره آغداشلو کاندید بود و ما مشنگا عبارت هنرمند در تبعید و و روایت اون فیلم پر از آب چشم رو نمیدیدیم ، دل دادیم به نمایندهی سرزمین کهن پر از خون دل!
میدونی مامان؟ من از اومدنت میترسیدم، تو رو بین خودم و پدرت نمیخواستم و میخواستم ، بس که دوستش داشتم، بس که شکل آرزوهام با هم زندگی نکرده بودیم و حالا که نگاه میکنم دست آخر هم اون کیفیتی که میخواستم جز چند پالس گذرا اتفاق نیفتاد. دوست داشتن من ترسناکه، دوست نداشتنم ترسناکتر ، غر نمیزنم اما سخت راضی میشم، کشتم خودمو که تو راضی کردنم احساس ناتوانی نکنی و شاید درستترش اینه که زود فهمیدم تو خیلی بهتر از خیالهای من بودی ... اما این رو میدونم تو هم بدون شاید به کارت بیاد، قبل از سیزدهبدر ۸۲ که برداشتمت توی دلم، آماده بودم از همون لحظه، که مهمترین اولویت بودنم باشی! حلال جان، شادی وجود، حقیقت موجود باربدکم، باربدکم. حالا تو داری ۱۶ ساله میشی، نوجوان بارسم شکل و مختصات! و مثل تمام بودنت فراتر از تعریفها، قرارها، بودنها! آرزو کن مامان، آرزوهای محال و دور، یا میرسی یا نمیرسی ، من هم کنارت نگاه میکنم, تماشا میکنم، نمره عینکم رو عوض میکنم با تو دور و دورتر رو نگاه میکنم. یا میرسی، یا نمیرسی کنارش چیزهایی یاد میگیری که تو هیچ داروخونهای قرصش رو نمیفروشن!
اشتباه کن مامان! خراب کن ، بساز... خراب کن رها کن نساز ، حالا وقت اشتباه کردنه. نمیبخشم خودمو روزگاری، که شریک روزگارت تاوان اشتباههایی رو بده که فرصتشو بهت ندادم ، کنارت نبودم. بودن یعنی مسئولیت باربدکم ، الان نترس که به وقتش زمین زیر پات سفت باشه مامان! که بر بیای، کنارتم که نترسی از تنهایی روزای نیومده. دوست داشتنم به کارت نمیآد که فضیلتی برای هیچ مامانی تو دوست داشتن ننوشتن، که دلیل بودنشونه. کنارتم مامان، تهچاه باشی یاسلطان جهان, با هم یاد میگیریم درستش میکنیم.