رفتم فروشگاه افق کوروش سر کوچه. لیست خرید رو بالا پائین کردم یادم اومد سس قرمز خونه تموم شده ( توی لیست خریدم نیست ) دیدم همهی سسهای یک برند نصف قیمت بقیهست. اومدم از هر کدوم دوتا بردارم، بعد فکر کردم آخه مگه ما سسخور هستیم؟ (نیستیم) سرانهی مصرف سسهای مختلف کارخانهای این خونه به صفر میل میکنه، اما تورم و ترس از قحطی آدم رو گول میزنه. بیخودی فکر میکنی ارزونه (ارزون نیست، فقط هنوز خیلی گران نشده) بیشتر بخرم (چیزی رو که لازم نداری) فکر هم میکنی رفتار اقتصادی جالبی از خودت در این جزیره ثبات نشون دادی، همین جغرافیایی که چند وقته انگاری روی اتو پایلت داره تا ته قهقرا میره.