هر روز راس ۵ بعد از‌ظهر یک پست دوکلمه‌ای می‌گذارد «ما زنده‌ایم». کانالی به همین نام، که همان اوائل شیوع ویروس در ایران راه افتاد. هزار نفر دنبال‌کننده دارد که یکی‌شان من‌م. جز این یک کانال دیگر هم هست که فقط روزی سه بار وقت را اعلام می‌کند؛ «الآن صبحه»، «الآن ظهره» و «الآن شبه» به ترتیب ساعت ۰۶:۰۶ ، ۱۴:۱۴ و ۲۰:۲۰ . هشت‌هزار و صد نفر هم دنبال‌ش می‌کنند. جایی را برای قیمت ارز و سکه دنبال نمی‌کنم، همه هر لحظه درحال اعلام‌ش هستند همراه با عصبیت، دست‌پاچگی، شوخی، استیصال، بد و بیراه و گاهی بدون کلامی اضافه، انگار که واکنش انسانی متناسب با این اوضاع افتضاح در آدمیزاد تعبیه نشده باشد. من از دسته‌ی آخرم، نسبت به تغییرات‌ش بی‌حس شده‌ام. بی‌تفاوت نه، بی‌حس! نسبت به آمار شیوع کرونا هنوز به این‌جا نرسیده‌ام، چاهار ماه و ده روز است که هرروز صبح خیال می‌کنم علائم دارم. نشانه‌های فرضی، نرسیده به ظهر، وسط ماجراهای دیگر گم می‌شوند تا صبح روز بعد، بین دو اسنوز، نوتیفیکیشن بیاید «الان صبحه»، دوباره پیدایشان می‌شود.
No comments:
Post a Comment