آلوچه خانوم

 






Friday, December 30, 2005

خب اسم من آناهيتا است ! آقای همخونه قبلا منو لو داده ... چند وقت پيش گفتم که مرد جوان اين خونه منو همونطوری که آرزو داشتم به اسم کوچيک صدا می کنه ... تازگی ها وقتی کارش گيره بهم می گه آناهيتا خانوم .... و وقتی می خواد خيلی تاثيرگذار باشه می گه آناخانوم .... از امروز نمی دونم چطوری به اين نتيجه رسيده در موارد خاص منو آناهيتايی صداکنه !!!!! اگه بدونين چه کيفی داره !!! خودتونو از شنيدن اسمتون به زبون بچه تون محروم نکنین ... گفتم که گفته باشم

 AnnA | 12:18 AM 








Sunday, December 25, 2005

فيلم تکراری ديدن نوستالژی هم سن و سالهای منه و ديدن فيلم آهنگ برنادت در همچين شبی يکی از پررنگ ترين خاطرات اين مدلی مونه ... ساعت 9:30 امشب يعنی تا کمتر از 30 دقيقه ديگه می تونيد برای n امين بار ببينيدش . توی برنامه ای به اسم سينمامعنويت از شبکه چهار سيما .
کريسمس مبارک !

 AnnA | 9:05 PM 








Wednesday, December 21, 2005

خبر ازدواج رسمی سر التون جان و بوی فرندش آقايی به نام ديويد فرنيش بالاتر از اخبار مربوط به آخرين جلسه محاکمه صدام حسين و همينطور از سرگيری مذاکرات مقامات ايرانی با طرفهای اروپايی در مورد فعاليتهای هسته ای , در صدر اخبار شبکه های معتبر خبری قرار گرفته ... تصاوير بی بی سی از همشون کاملتره. مراسم ظهر امروز به وقت محلی رو به طور زنده پخش می کنه ثبت ازدواج در همان ساختمانی انجام می شه که پرنس چالز و همسر جديدشون چند ماه پيش ازدواجشون رو ثبت کردند و تصاويری رو ازمراسمی پخش می کنه که فکر می کنم مربوط به شب گذشته باشه ... که سر التون جان با بوی فرندش در لباسها و گريمی عجيب و غريب در مراسمی حاضر می شن , سر التون جان بااين گريم و لباس سفيد رنگ, بيشتر به يک ليدی شبيه هستند ... گزارشگری در کادرتصوير قرار می گيره و می گه اين يک ازدواح ساده نيست در واقع ازدواجی سمبليک است و آغازی است برای ثبت ازدواج چندين هزار زوج در سراسر UK . يادم می ياد ديروز هم تصاويرديگه ای رو ديدم از اولين زوج خانومی که فکر می کنم در بلفاست ( اگر اشتباه نکرده باشم ) ازدواجشان رو ثبت کرده بودند هردوشون کت و شلوار پوشيده بودند با تکريبی از رنگهای سفيد و مشکی که يکشون رنگ مشکی لباس بيشتر به چشم می اومد و اون يکی رنگ سفيدش ... نمی دونم می تونم منظورم رو برسونم يا نه ؟ اشتباه نکنيد اصلا منظورم اين نيست که سر التون جان بودن ابهتی داشته که اين موجود به ليدی شبيه تر از دست داده باشدش ... فقط برای من ماهيتی بود که پذيرفته بودمش و حالا بايد اين تصوير جديد رو جايگزين کنم .

مشکل من با تصويری است که از دنيا دارم دنيايی که داره تغيير میکنه يه شايد يه وقتهايی با سرعت اين تغييرات هماهنگ نشده ايم . شايد يک وقتهايی تغييرات دنيای بيرون با گذر تو از مرحله ای به مرحله ديگه همراه می شه و يک دفعه نمی فهمی که کی هستی و کجايی ؟.... نمی دونم سر و ته جمله هام از دستم در رفت .... می دونيد چند وقتيه که درگير اين هستم که به خاطر بسپاريم يا فراموش کنيم ؟

 AnnA | 6:00 PM 








Tuesday, December 13, 2005

ساعت 11:30 شبه و خونه ما در وضيعيتی به سر می بره که کمتر پيش می ياد در اين ساعت اين ريختی باشه . شام خورديم, ظرفهاش هم شسته شده . حتی ليوان های چايی بعد از شام هم همينطور . پدر و پسر توی بغل همديگه جلوی تلوزيون خوابند . و من وسط صدای نفسهای اين دو نفر بدون اينکه موضوعی برای نوشتن داشته باشم , دارم يواشکی بی سر و صدا می تايپم . حيف نيست در همچين موقعيتی آدم نوشتنش نياد؟
می شه يه پست پابليش کرد در مورد نوشتن ! مثل نوشتن يه قصه در مورد قصه نوشتن ! قبلاها فکر می کردم ابزار خيلی مهمند ... دفتر و مداد يا خودکارهای خوش دستی می خريدم که بنويسم ... هر سال اول مهر از توی دفترهايی که مامان برای خواهرهام می خريد وقتی ديگه خودم محصل نبودم يه دفتر بر می داشتم با خودم می گفتم توی اين ديگه می نويسم ... که هيچوقت ننوشتم ... اين توهم نويسندگی رو هيچوقت نفهميدم چطور اينقدر جدی گرفتمش ... اوائل مهر امسال وقتی به ويترين لوازم التحريرفروشی محبوبم نگاه می کردم متوجه اين واقعيت شدم که ديگه هيچ مداد و کاغدی نمی تونند اميدوارم کنند که بالاخره می تونم ! شايد اون اتفاق يه روزی روی صفحه بی خط ورد پد اتفاق افتاد ... يه وقت ديگه شايد ...نمیدونم اين توهم و يا اميد هرچی که شما اسمشو می ذارين چطور اين همه سال با من اومده ؟ خوبی وبلاگستان اين بود که بابتش ديگه پيش خودم خجالت نمی کشم . می دونم خيلی ها تون مثل من هستيد وگرنه وبلاگ راه نمی انداختيد .

 AnnA | 11:52 PM 








Sunday, December 11, 2005

يک وقتهايی همه چيز دست به دست می ده تا هيچ چيز طبق برنامه ريزی پيش نره . 4-5 روزی برای مقدمات تولد قندی قندک وقت داشتم . که دو روزش به زار زدن جلوی شبکه خبر گذشت . دو روز بعدش هم اون طور که لازم بود وقتم در اختيار خودم نبود . پيش اومد که بايد جايی می رفتيم, آقای همخونه هم درگير بودند, تعطيلی مدارس بخاطر آلودگی هوا هم درگيرترشون کرد , اين وسط نه برای پسرک کادو خريده بوديم نه کيک سفارش داده بوديم که آقای همخونه اولی رو وسط اين گير و دار انجام دادند . کيک رو هم خواهرم سفارش داد اون هم کی ؟ صبح روزی که مهمون داشتيم به نزديک ترين قنادی ای که می دونستيم کارش خوشگل نيست ولی حد اقل به مزه اش مطمئن بوديم . ما تولد هامون رو شب قبلش منتظر مهمونيم . در واقع می شه شب تولد . باربد شب قبل از شب تولدش يک دفعه تب کرد و طوری نصفه شب به اوج رسيد که تن شويه اش کردم . فقط تب بدون هيچ علائم ديگه ای! صبح آقای همخونه بردش دکتر گفت سرماخوردگی ويروسی هستش وقتی فهميد تولدشه يه آمپول براش نوشت که قدری رو براه شد ولی اصلا اون بچه خوش اخلاق و درخشان هميشگی نبود . از قبل با خودم قرار گذاشته بودم که حواسم باشه دختر خوبی باشم و مهمونی رو درست اداره کنم و به اندازه کافی فيلم و عکس بگيرم مخصوصا که امسال دوربين هم داريم ولی مريضی باربد و نگرانی اينکه به دوستامون که بچه داشتن نگران بچه هاشون نشن اينکه حالا داره به همه خوش می گذره يا نه اونقدر همه چيز رو توی ذهنم قاطی پاتی کرد که يوهو همه چيز از دستم در رفت, فکر کنم چند تا دونه عکس و 5 تا 10 دقيقه فيلم حاصل تولدی بود که همه چيزش دقيقه 90 کنار هم جور شد . فکر می کنم همه چيز تقصير بلوزی بود که پوشيده بودم . نمی دونم چرا خر شدم, خواهرهام يه بلوز بهم دادند گفتند اينو بپوش مده . منم فکر کردم خب حتما يه چيزی می دوند که می گن ! وقتی پوشيدم به قول نيکی کريمی توی فيلم نيمه پنهان احساس می کردم با شخصيتم سازگار نيست . بدترين لحظه وقتی بود که بد لباس ترين آدمی که در زندگی سراغ دارم بهم گفت عجب بلوز قشنگی پوشيدی !!! حالا که فکر می کنم می بينم بهتر که خيلی عکس و فيلم نيست . با اون بلوز مسخره !!
و اما باربد امروز صبح خيلی خوب و سرحال از خواب بيدار شد و از صبح تا حالا عين راديو داره حرف می زنه و اصلا تب نداره . انگار فقط قرار بود اون 24 ساعت همه چيز يه جور ديگه باشه تا تمام برنامه های منو چپکی کنه . حتی نشد بشينم و اينجا و از همخانگی سه نفره مون بنويسم که دو ساله شد . از معجزه پسرکی که با يک جفت چشم عين همونی که خودم دارم بهم نگاه می کنه و به اسم کوچيک صدام می زنه و...

 AnnA | 7:35 PM 








Thursday, December 08, 2005

سلام آقای همخونه بی غيرت را بعد از مدتها بپذيريد. فکر کنم يواش يواش اين صفحه هم داشت مرا فراموش ميکرد. راستش قبلا هر وقت خيلی سرحال بودم هوس ميکردم اينجا بنويسم ...و خدا وکيلی اگر الان نخنديم کی بخنديم . اينروزها بعنوان يک ايرانی بشدت احساس داشتن همه جور خوشگلی را دارم و ذوق زده مانده ام چه کنم ؟سقوط آزاد اقتصادی , سيل بلا و مرگ و مير , آلودگی هوا در حد خفگی , روشهای نوين کنترل جمعيت از طريق سقوط مردم روی هم .... جدا وقتی ملتی حق حرف زدن , فکر کردن , نفس کشيدن , خنديدن , امنيت جانی و مالی را جزء حقوق اصلی خود نداند بايد هم شلوار از پای همه در بياورد که انرژی هسته ای حق مسلم ماست. پدر جان ! ما که همينطور راه ميرويم شست پايمان توی چشممان ميرود و مانور نظاميمان (رزمايش !) هنوز شروع نشده 100 نفر تلفات ميدهد, انرژی هسته ای را کجايمان ميخواهيم نگه داريم که با يک چنين حرکات محيرالعقولي تبديل به کارخانه شهيد سازی نشود؟ راستی به عقل کدام مغز متفکری رسيده که اين همه جان و جوان و اميد و آرزو که بارها و بارها با حماقت و غفلت در اين مملکت بر باد ميرود را با دادن عنوان شهيد ميتوان ماستمالی کرد ؟ ظاهرا حضرات فکر ميکنند عنوان شهيد چيزی در حد شواليه , دوک و ... است . آنکه معنای شهادت را ميفهمد احتمالاشنيده است که الاعمال بالنيات . شما مثلا فکر کنيد که اين هواپيما قسمت ميشد و ميافتاد روی سر من . حالا بنده با اين دک و پزم ميشدم شهيد. کدام يک از موجودات بيگناهی که در آن هواپيمای لندهور باری نشستند تصميم داشتند به مقصد نرسند؟ چند نفر از ساکنان شهرک توحيد بعد از ناهار شهادتين گفته بودند؟ آخه اگر کسی در اين مملکت قصد شهادت و به بهشت رفتن را فعلا نداشته باشد کجا را بايد امضا کند؟ ضمنا واژه شهادت در ادبيات جزو افعال متعدی است , پس ميتوان پس از عرض تسليت و تشکر از مسئولين محترم و هزار مسخره بازی ديگر دنبال عامل شهادت بيش از 100 نفر هموطن من هم گشت و برای قدر دانی ايشان را هم سريعا به فيض رفيع شهادت نائل کرد.خيلی جالب است در مملکتی که هواپيمای 60 ميلياردی پيدا ميشود, خبرنگار را با يک چنين نعش کشی جابجاکنند. احتمالا اگر مقصد به جای بندر عباس , قم بود از بنز خاور استفاده ميکردند.

پِی نوشت : اول اين را نوشتم بعد مطلب الوچه خانوم را خواندم . يه کم تکراری شد ببخشيد

 فرجام | 4:17 AM 








Wednesday, December 07, 2005

حالم بده . ديشب وقتی می خوابيدم حس می کردم قلبم توی مشت کسيه که صبح وقتی بيدار شدم انگار هنوز مشتشو وا نکرده بود . دستم به هيچ کاری نمی ره . با خودم قرار گذاشته بودم از امروز کارهامو برای تولد پسرکم شروع کنم ... با خودم فکر می کنم همه 94 تا سرنشين او سی 130 قراضه پسرک مادری بودند و عزيز پدری ! اون پدر و مادر ها الان چه حالی دارند ؟
می شينم پای اينترنت . اينجا عکس کسی است متولد سال 1359 بود و به تازگی عروسی کرده بود . خيلی تازه ! آخه يعنی چی ؟!! تصاويرشبکه خبر از همکارانشون دل آدم رو ريش می کنه به جز دو نفر چهل و خرده ای ساله همگی زير 30-31 سال ... همه از من کوچکتر ... پر از آرزو ... گويا پرواز باتاخير انجام شده بود چون به علت نقض فنی خلبان حاضر به پرواز نشده بود !!!!!!!!!!!!!!!!! ... چرا جان آدميزاد در اين مرز پرگهر مفت شده ؟! ...... همه به هم ديگر به پيشگاه اين و آن تبريک و تسليت عرض می کنند ... 94 سرنشين هواپيما بدون اينکه قبلا تصميمی در اين باره گرفته باشند شهيد می شوند ... قبلا زندگی نامه شهدا را خوندم ! به خدا اونها می رفتند برای شهادت ... وضو می گرفتند با آرزوی شهادت من مطمئنم هيچکس با آرزوی شهادت به سفر کاری نمیره ... مطمئنم اون بچه هايی که به خاطر آلودگی هوا خونه مونده بودند هم همچين قراری نداشتند ... ای خدا !... لابد قسمتشون بوده !!!!! ... همونطور که اون چند تا دختر بچه توی درياچه پارک شهر قايقشون رفت زير آب , قسمتشون بوده ... و همينطور اون بچه هايی که فکر می کنم پارسال همين موقع ها توی کلاس درس جزغاله شدند ... عادت می کنيم ... فراموش می کنيم ... تا دفعه ديگه قسمت کی باشه ...
من سه روز ديگه سرگرم تدارک جشن تولد پسرکم خواهم بود و خدا می دونه مادرهای اين 108 نفر همين نزديکی ها چه می کشند !!!

 AnnA | 11:52 AM 












فید برای افزودن به ریدر


آلوچه‌خانوم روی وردپرس برای روز مبادا


عکس‌بازی


کتاب آلوچه‌خانوم


فرجام




آرشیو

October 2002
November 2002
December 2002
January 2003
February 2003
March 2003
April 2003
May 2003
June 2003
July 2003
August 2003
September 2003
October 2003
November 2003
December 2003
January 2004
February 2004
March 2004
April 2004
May 2004
June 2004
July 2004
August 2004
September 2004
October 2004
November 2004
December 2004
January 2005
February 2005
March 2005
April 2005
May 2005
June 2005
July 2005
August 2005
September 2005
October 2005
November 2005
December 2005
January 2006
February 2006
March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
September 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
April 2009
May 2009
June 2009
July 2009
August 20009
September 2009
October 2009
November 2009
December 2009
January 2010
February 2010
March 2010
April 2010
May 2010
June 2010
July 2010
August 2010
September 2010
October 2010
November 2010
December 2010
January 2011
February 2011
March 2011
April 2011
May 2011
June 2011
July 2011
August 20011
September 2011
October 2011
November 2011
December 2011
January 2012
February 2012
March 2012
April 2012
May 2012
June 2012
July 2012
August 20012
September 2012
October 2012
November 2012
December 2012
January 2013
February 2013
March 2013
April 2013
May 2013
June 2013
July 2013
August 2013
September 2013
October 2013
November 2013
December 2013
January 2014
February 2014
March 2014
April 2014
May 2014
June 2014
July 2014
August 2014
September 2014
October 2014
November 2014
December 2014
January 2015
February 2015
March 2015
April 2015
May 2015
June 2015
July 2015
August 2015
September 2015
October 2015
November 2015
December 2015
January 2016
February 2016
March 2016
April 2016
May 2016
June 2016
July 2016
August 2016
September 2016
October 2016
November 2016
December 2016
January 2017
February 2017
March 2017
April 2017
May 2017
June 2017
July 2017
August 2017
September 2017
October 2017
November 2017
December 2017
January 2018
February 2018
March 2018
April 2018
May 2018
June 2018
July 2018
August 2018
September 2018
October 2018
November 2018
December 2018
January 2019
February 2019
March 2019
April 2019
May 2019
June 2019
July 2019
August 2019
September 2019
October 2019
November 2019
December 2010
January 2020
February 2020
March 2020
April 2020
May 2020
June 2020
July 2020
August 2020
September 2020
October 2020
November 2020
December 2020
January 2021
February 2021
March 2021
April 2021
May 2021
June 2021
July 2021
August 2021
September 2021
October 2021
November 2021
December 2021
January 2022
February 2022
March 2022
April 2022
May 2022
June 2022




Subscribe to
Posts [Atom]






This page is powered by Blogger. Isn't yours?